Magneetveldtherapie met het QRS® bij de behandeling van reuma

Er zijn in Nederland 3 miljoen mensen die last hebben van hun gewrichten. Zij hebben klachten over wat het steun- en bewegingsapparaat wordt genoemd.

Men spreekt van reumapatiënten wanneer:

daarmee de eerste plaats op de lijst van WAO-uitgaven.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) definieert reuma in zeer algemene termen: onder het verzamelbegrip "reuma" vallen alle met pijn gepaard gaande klachten van het bewegingsapparaat en de ziektes van steun- en bindweefsel, die kunnen leiden tot chronische aandoeningen.

Als we weten dat het menselijk lichaam circa 400 skeletspieren, 215 botten en ongeveer 100 gewrichten kent, dan valt te begrijpen, dat ook het aantal verschillende afwijkingen dat kan optreden, aanzienlijk is. In het internationale ziektekwalificatie systeem (ICD) worden ongeveer 300 tot 500 verschillende reumatische aandoeningen onderscheiden.

Maar behalve dat de ziekte zich zeer uiteenlopend manifesteert, bestaat er ook een grote individuele spreiding wat betreft oorzaken en factoren die een rol spelen bij het ontstaan van reuma. In het merendeel der gevallen is weliswaar de exacte klinische diagnose stellen, maar weet men niet hoe de ziekte precies is ontstaan.

Algemeen kunnen we stellen dat een constitutionele predispositie voor o.a. bepaalde infecties, overbelasting, verwondingen, problemen met het immuunsysteem en vooral verkeerde voeding een rol kunnen spelen bij het ontstaan van reuma. Duidelijk is inmiddels ook dat bij het ontstaan van de ziekte altijd meerdere factoren een rol spelen. Zo is bijvoorbeeld bekend dat circa 20-30% van de frequent voorkomende wervelkolomproblemen, die gepaard gaan met pijnlijk verkrampte paravertebrale spieren, primaire of secundaire psychische componenten kennen. Reuma is een ziekte, die niet gereduceerd kan worden tot een lokaal probleem met pijnklachten en functiebeperkingen. De ziekte moet altijd gezien worden als een probleem van het hele organisme en ook als zodanig worden behandeld.

Globaal kunnen we bij reuma de volgende indeling maken:

De vorm waarin ontstekingsprocessen van de gewrichten op de voorgrond staan (ongeveer 10% van de gevallen).

De vorm waarin degeneratie van de gewrichten op de voorgrond staat. Het proces tast het kraakbeen aan en laat ook de dikte van de kraakbeenlaag slinken (ongeveer 30 % van de gevallen).

De vorm waarin vooral de weke delen zijn aangedaan (ongeveer 60% van de gevallen).

Een voorbeeld van een vorm waarbij ontstekingen voorkomen is reumatoïde artritis, van de degeneratieve vorm osteoporose artrose en bij wekedelen reuma kent men spierproblemen.

Acute en in tijd begrensde verloopvormen zijn in de minderheid, veelal gaat het om persisterende chronische problemen, die bovendien toenemen met het stijgen der jaren. Zo heeft van laatstgenoemde groep 30% blijvend medicatie nodig, waarbij per jaar gemiddeld 1000 tabletten worden ingenomen!! De medicijnen die worden gebruikt richten zich in hoofdzaak op ontstekingsremming en pijnvermindering, maar leiden slechts incidenteel tot genezing. Bovendien kennen deze medicijnen zoveel bijwerkingen, dat 10% van de patiënten de inname geregeld moet onderbreken.

Niet alleen met het oog op deze bijwerkingen, maar vooral ook omdat reuma meestal een lange behandeltijd kent, moeten bij reumatische aandoeningen aanvullende therapieën worden ingezet, die bijdragen aan een ontlasting van de stofwisseling. Eenvoudig en zonder bijwerkingen zijn aanpassingen in de voeding en ook de behandeling met pulserende magneetvelden met het Quantron® Resonantie Systeem (QRS®).

Omdat voeding een zeer belangrijke rol speelt juist bij reuma, eerst een paar opmerkingen daarover:

Hippocrates vermoedde al 2500 jaar geleden dat er verband bestond tussen voeding en het ontstaan van reuma. Hij zei: "jullie voeding moet jullie geneesmiddel zijn en jullie geneesmiddel moet jullie voeding zijn! Ook moeten jullie regelmatig vasten! Zijn vooronderstelling kon later worden bewezen door het aantonen van stofwisselingsproducten, die bijdragen aan het ontstaan van ontstekingsreacties. Arachidonzuur, dat vooral voorkomt in vleesproducten, is daarbij een belangrijke factor. Een bepaald Omega-3 vetzuur dat in vis voorkomt heeft daarentegen een sterke ontstekingremmende werking. Daarom ook komen in landen, waar voornamelijk vis wordt gegeten, reumatische aandoeningen duidelijk minder vaak voor! Maar het gaat niet alleen om de vleesconsumptie, maar in het algemeen om het probleem van de slechte voedingsgewoontes en óver-voeding, met als gevolg een verzuring van de weefsels, de zogenaamde latente acidose. En verzuring van het weefsel vormt een essentiële en zeer onderschatte (deel)oorzaak van alle reumatische aandoeningen!

Veel reumatische symptomen zijn dan ook prima te behandelen door veranderingen in de voeding en een therapie, die gericht is op het tegengaan van genoemde verzuring.

In het algemeen kunnen we stellen, dat bij alle reumatische aandoeningen de stofwisseling ernstig verstoord is, vooral in het aangedane weefsel. De mate waarin de stofwisseling verstoord is, hangt daarbij rechtstreeks samen met de ernst van de ziekte. De inzet van pulserende magneetvelden leidt niet alleen tot een vermindering van klachten, maar beïnvloedt het totale ziektebeeld positief. Patiënten met milde reumatische aandoeningen kunnen in korte tijd klachtenvrij zijn. Bij zeer pijnlijke en actieve artrosen vermindert de ontstekingsactiviteit en dus de pijn. Daardoor wordt de verdergaande degeneratie van het kraakbeen vertraagd. In gunstige gevallen kan de regeneratie van het kraakbeen bevorderd worden. Bij ernstig degeneratieve of chronische reumatische ontstekingen moet de therapie gedurende lange tijd worden volgehouden. Er zijn gevallen bekend, waarbij het meer dan een jaar duurde voor er verbetering optrad.

De positieve effecten van pulserende magneetvelden op de botstofwisseling alsook het steun- en bewegingsapparaat zijn in talrijke wetenschappelijke studies bewezen en men snapt inmiddels het werkingsmechanisme. Op de eerste plaats wordt de mineraalhuishouding en in het bijzonder de calciumhuishouding, die van essentiële betekenis is voor de botopbouw, gereguleerd. De afvoer van in het weefsel opgeslagen zuren wordt bevorderd en dient, zoals eerder vermeld, adequaat ondersteund te worden. Bovendien worden ontstekingremmende enzymen geactiveerd en wordt de productie van zogenaamde "reparatie-eiwitten" aangezet, die voor de regeneratie van het weefsel van grote betekenis zijn.

Van verder belang is de regulering van het immuunsysteem, dat bij chronische ontstekingsprocessen altijd getroffen is. Hier werken pulserende magneetvelden altijd op verschillende niveaus (activering van macrofagen, T-Lymfocyten, vorming van antilichamen, vermindering van de auto-immuunreacties) en ondersteunen zodoende het zelfregenererend vermogen.

De verbeterde doorbloeding en de harmonisering van het vegetatieve zenuwstelsel zijn van grote betekenis voor de behandeling van spierspanningen in bijvoorbeeld het halsgebied en de schoudergordel.

Ook wordt de hormoonhuishouding geharmoniseerd, met alle positieve effecten van dien op het algehele welbevinden en de botstofwisseling.

Door dit alles neemt de ontstekingsactiviteit af, pijnklachten en bewegingsbeperkingen worden minder en het totale ziekteverloop keert zich in veel gevallen ten goede.

Samenvattend kan gesteld worden dat reumatische ziektes een op de ernst afgestemde, individuele therapeutische benadering vragen. Buiten de besproken basismaatregelen van ontzuring en behandeling met magneetvelden met het Quantron® Resonantie Systeem kunnen nog andere methodes het therapeutisch effect ondersteunen.

Naast het opruimen van zogenaamde stoorvelden, hebben ook orthomoleculaire preparaten, preparaten die de kraakbeenopbouw bevorderen, enzymen, het extract van zeemosselen (perna canaliculus), Aloë Vera en andere fytotherapeutica en homeopathische geneesmiddelen, die hun werkzaamheid bewezen. Bij ernstig verlopende aandoeningen kan ook een zuurstof-/ozonkuur een positieve invloed hebben.

 Bronnen: