Internationaal jaar van ouderen

Enige overwegingen bij het Internationaal Jaar van de Ouderen

Iedereen wil graag oud worden, maar niemand wil oud zijn.

In vroeger tijden stonden oude mensen in hoog aanzien, vandaag de dag staan ze vaak aan de zijlijn van de samenleving. Wat is er veranderd?  Waar liggen mogelijke oorzaken ? Hoe kunnen we dit proces weer omkeren? Vragen die ik zowel uit bio-energetisch als uit filosofisch standpunt nader wil bekijken.

Het begrip jeugd verbindt men in onze maatschappij graag met woorden als gezondheid en prestatievermogen. Ouderdom met afnemen van prestatievermogen, kwalen en ziekte. Toch was dat niet altijd zo.

Ooit verbond men ouderdom met rijpheid, met lichamelijk en geestelijk topfit zijn. Wijsheid was een verworven goed van de oudere mens. En juist dit begrip "verworven goed" speelt een sleutelrol bij de verandering. Vroeger stonden ouderen echt niet in hoog aanzien, omdat men medelijden met hen had, ze hadden heel hard gewerkt voor deze waardering. Zij waren een voorbeeld voor de jeugd, de jeugd kon veel van hen leren. Zo was een indianenopperhoofd opperhoofd, omdat hij in de strijd de sterkste en de slimste was. Het prestatievermogen nam toe met het ouder worden en men kende zelden een lang sterfbed. Toename van het prestatievermogen met het vorderen der jaren is een levensprincipe. In het Taoïsme, de traditionele Chinese filosofie, wordt leven gedefinieerd als "lichamelijke en geestelijke groei tot de dood". Het woord wijsheid is van oudsher verbonden met ouderdom en hierbij heeft wijsheid de betekenis van geestelijk prestatievermogen. Maar normaal gesproken zou ook het lichamelijk prestatievermogen moeten toenemen met het vorderen van de leeftijd, vooral het uithoudingsvermogen. De kracht wordt weliswaar iets minder, maar dat compenseert de oudere mens of het oudere dier met toegenomen conditie gepaard aan geestelijke rijpheid. Daarom werkt men als men ouder is ook veel efficiënter. Het bewijs hiervoor vinden we bij natuurvolken, bij het opperhoofd en bij de in hoog aanzien staande oudere krijgers. Maar ook bij kuddedieren.

De leiders van een kudde zijn steeds oudere dieren. Hoe zouden zij deze functie kunnen hebben, als hun prestatievermogen steeds minder wordt? Zij moeten deze positie immers ieder jaar weer verdedigen in het gevecht tegen de jongere dieren. En dat ouderdom iets te maken heeft met toenemend prestatievermogen, vinden we ook terug in de taal. Vaak duiden we mensen aan als oude vos of oude haas. Wat voor iemand bedoelen we dan? Toch zeker niet iemand die zwak is of seniel! Wij hebben het dan juist over iemand die slim is en handig. Waarom gebruiken we die uitdrukkingen? Omdat een vos of haas die oud wil worden, sneller en slimmer moet zijn als zijn vijanden. Ouder worden heeft dus steeds iets te maken met toenemend prestatievermogen en dat is een voorwaarde voor respect en waardering

Wat is in onze tijd veranderd? De jeugd heeft geen achting meer voor de ouderen, vanaf een jaar of 40 beginnen mensen al minder mee te tellen. Waar hebben we dat aan verdiend, vraagt menigeen zich af? En toch krijgt de mens steeds wat hij verdient!

Met de opkomst van onze beschaving begon de mens ook "tegen zichzelf " te werken. Zijn totale levenswijze en in het bijzonder het gebrek aan beweging veroorzaken afname van prestatievermogen, voortijdig oud worden en een toename van chronische ziektes. Beweging is het belangrijkste regelmechanisme om de stofwisseling te onderhouden en daarmee de lichamelijke energieproductie.

Ziektekostenverzekeraars en politici willen ons doen geloven, dat wij steeds zieker worden omdat wij ouder worden. Ouder worden heeft slechts betrekking op de gemiddelde leeftijd van de bevolking en heeft niets te maken met de toename van chronische ziektes. Dat de mens vandaag de dag statistisch ouder wordt hangt met vele factoren samen. Op dit moment beleven we in Europa de langste oorlogsvrije periode, de zuigelingensterfte is enorm gedaald en nog meer zaken spelen een rol. Toch waren er in alle tijden oude mensen. Als we een vergelijking maken met het dierenrijk, bereikt de mens bij lange na niet de leeftijd die hij zou kúnnen bereiken. Een dier wordt ongeveer 5 tot 7 maal zo oud als de groeitijd van zijn skelet bedraagt. Projecteren we dit op de mens, dan zouden wij een levensverwachting van 120-150 jaar hebben. Waarom benutten we dit potentieel niet? Een sleutelrol hierin speelt in ieder geval beweging. Maar het gaat ook om de juiste mate van beweging. Vele onderzoeken tonen aan dat gebrek aan beweging ziek maakt (ook de WHO heeft hier onderzoek naar en uitspraken over gedaan). Een overmaat aan beweging leidt tot slijtage en een te hoge intensiteit tot verzuring en daarmee tot een negatieve beïnvloeding van de energiehuishouding. Bij de juiste mate van beweging hoort ook het juiste soort beweging, dat wil zeggen: de natuurlijke beweging, die afgestemd is op het functioneren van ons lichaam. Belangrijk is bovendien, dat met de juiste intensiteit bewogen wordt, zodat het bloed in staat is voldoende zuurstof naar de spieren aan te voeren. Maar ons zó bewegen kost tijd, tijd die in deze hectische samenleving ontbreekt. Bovendien nodigt ons comfortabele leven uit tot traagheid, zowel lichamelijk als geestelijk. Van oudsher weten we: rust roest. En omdat lichaam en geest een eenheid vormen, leidt lichamelijke traagheid meestal ook tot geestelijke traagheid en afname van geestelijke vermogens. Werden twintig jaar geleden voornamelijk oudere mensen ziek (bedoeld is chronisch ziek), vandaag de dag zien we hoe ook steeds jongere mensen lijden aan chronische ziektes. Volgens recente onderzoeken neemt het prestatievermogen van de jeugd momenteel per jaar met 1% af!!

Typische beschavingsziektes als arteriosclerose, reuma, en allergiën, waar vroeger vrijwel uitsluitend oudere mensen aan leden, komen vandaag de dag ook voor onder jeugdigen en hebben zo een negatieve invloed op het prestatievermogen van onze jeugd.

Is er een uitweg uit deze ernstige situatie ?

Gelukkig zijn er inmiddels meerdere mogelijkheden om uit deze neerwaartse spiraal te geraken. Bovendien is het "probleem van de beschaving" niet helemaal nieuw. Hoogstaande cultuurvolken hebben, lang voor onze tijd, het probleem ook al onderkent en naar oplossingen gezocht. Zo werd in India Yoga ontwikkeld, in China Qi-Gong en Tai-Chi om er slechts enige te noemen. Bij alle gaat het daarbij om complexe methodieken van bewegingsmeditatie, die in het lichaam een veelvoud aan positieve effecten teweeg brengen. Dergelijke methodieken te bestuderen en vervolgens in de praktijk uitoefenen kost natuurlijk tijd. Het wordt vaak een levenswijze en hoe verder men komt hoe meer men in het systeem groeit.

Gymnastiek voor ouderen volgens de methode van Friedrich-Ludwig Jahn is hier ook een voorbeeld van. Het prestatiegericht denken zoals wij dat kennen in de hedendaagse sport leidt echter steeds tot overbelasting. Een mogelijk alternatief hiervoor is de magneetveldtherapie.

Beweging beïnvloedt de stofwisseling positief. Bepaalde pulserende magneetvelden kunnen gebruikt worden om in het lichaam vergelijkbare effecten teweeg te brengen. Vandaag de dag lukt het niet meer om aan voldoende natuurlijke beweging te komen. Ons werk kenmerkt zich in het algemeen door bewegingsarmoede en ook in onze vrije tijd bewegen we onvoldoende. Magneetveldtherapie met behulp van het Quantron® Resonantie Systeem biedt ons de mogelijkheid, thuis, preventief iets te doen aan het behoud van onze conditie, ons prestatievermogen en onze gezondheid. Bovendien heeft het een gunstige invloed op onze biologische leeftijd. Het is niet alleen belangrijk jaren aan ons leven toe te voegen, veel belangrijker is het om leven toe te voegen aan onze jaren (kwaliteit gaat immers boven kwantiteit).

Magneetveldtherapie met het QRS® biedt ouderen en zieke mensen de mogelijkheid hun vitaliteit weer te verhogen en daarmee hun kwaliteit van leven positief te beïnvloeden. Maar ook jongeren kunnen deze vorm van therapie gebruiken om hun conditie en prestatievermogen te verbeteren en daarmee hun gezondheid veilig te stellen. Gezondheid is het meest waardevolle geschenk van de natuur. Het is de levensopdracht van ieder mens om er goed voor te (blijven) zorgen.