Darmontsteking

Steeds vaker komt het voor dat mensen lijden aan chronische darmziektes die vaak met ontstekingen gepaard gaan en grote invloed hebben op het leven van betreffende patiënten. Omvangrijk onderzoek ten spijt heeft men nog steeds geen eenduidige mening over wat de oorzaak van deze ziektes precies is.

Gaat het om een ontsteking van de dikke darm (colon) dan spreken we over Colitis. Gaan deze ontstekingen gepaard met zweertjes (ulcera), vaak in combinatie met koorts, dan noemen we de ziekte Colitis ulcerosa.

De ziekte van Crohn (Morbus Crohn) daarentegen is een ontsteking van een deel van de dunne darm en/of het colon (soms is een nog groter gedeelte van het spijsverteringskanaal betrokken), met zweervorming, waardoor o.a. een sterk functieverlies kan optreden van het resorberend darmoppervlak ten gevolge van de littekenvorming veroorzaakt door de zweren. Deze ziekte werd vernoemd naar haar ontdekker de Amerikaanse arts B.Crohn. Zij verloopt meestal in pieken.

Zowel bij Colitis ulcerosa als bij Morbus Crohn hebben we te maken met een ontsteking van de darmwand.

Bij Colitis ulcerosa is vooral het oppervlakteweefsel van de darmwand ontstoken en meestal betreft het alleen het laatste gedeelte van de dikke darm. De eerste verschijnselen openbaren zich vaak door de aanwezigheid van bloed en slijm in de ontlasting. Ook diarree-aanvallen gedurende de nacht, kramp en pijn in de buik en koortspieken kunnen wijzen op een Colitis.

Bij Morbus Crohn kunnen ook diepere lagen van het darmweefsel ontstoken zijn. Afhankelijk van het ziekteverloop kunnen de ontstekingen grote oppervlaktes beslaan en gepaard gaan met fistel- en abcesvorming. Eerste symptomen zijn aspecifieke koortspieken, gewichtsverlies en pijn in de rechteronderbuik. Heel soms zien we ook bloederige ontlasting. Ook kan de ziekte haar repercussies hebben op andere organen als huid, botten en gewrichten, ogen, nieren en lever. Daarom worden zowel Colitis als Morbus Crohn in het beginstadium nogal een met andere ziektes verwisseld. Zo lijken de eerste verschijnselen van Morbus Crohn op die van een acute appendicitis (blinde darm ontsteking). Bij diarree wordt vaak gedacht aan een onschuldige maag-darmstoornis. Ook gewrichtsklachten zonder darmverschijnselen wijzen in eerste instantie niet op een chronische darmontsteking. Omgekeerd kennen we ook infectieuze darmontstekingen die veroorzaakt worden door bacteriën of micro-organismes als Salmonella-, Shigella bacteriën of amoebes die niets te maken hebben met het ontstaan van Colitis of Morbus Crohn. Grondig onderzoek en een zorgvuldige diagnostiek zijn daarom zeer belangrijk.

Allereerst dient te worden uitgesloten, door middel van onderzoek van de faeces, dat bacteriën of parasieten het probleem veroorzaken. Vindt men een verhoogde bezinking in het bloed en komen er tevens koortspieken voor, dan moet rekening worden gehouden met het bestaan van een darmontsteking. Vervolgens dienen endoscopie en andere beeldvormende onderzoeksmethodes definitief uitsluitsel te geven.

Ondanks alle vooruitgang in de medische wetenschap kunnen zowel Colitis als Morbus Crohn nog steeds niet genezen worden langs conservatief medicamenteuze weg. Bijna 80% van alle patiënten die lijden aan Morbus Crohn moet een operatie ondergaan door (dreigende) complicaties als darmafsluiting, abcesvorming of darmperforatie. Bij Colitis wordt vaak het hele Colon verwijderd. Bij Morbus Crohn verwijdert men alleen de aangedane darmdelen om te voorkomen dat het zogenaamde korte-darm-syndroom ontstaat: een te korte dunne darm, die gigantische deficiëntieverschijnselen veroorzaakt. Daardoor zijn in de loop der tijd vaak meerdere ingrepen nodig, die zeer belastend zijn voor de patiënt.

Juist ook bij deze ziekte is het nodig het probleem op een nieuwe manier te benaderen. Alleen dan komen we ook tot de inzet van nieuwe therapiën.

Uit onderzoek is gebleken dat magneetveldtherapie met behulp van het Quantron Resonantie Systeem, dat gebruik maakt van pulserende electromagnetische velden met lage veldsterktes een van deze hoopvolle nieuwe therapiën is. Dergelijke velden hebben een positieve uitwerking op ontstekingsprocessen en verbeteren de regeneratie van de cellen van de slijmvliezen van de hele darm. Daarnaast is het van wezenlijk belang een gezonde darmflora op te bouwen en de voeding dienovereenkomstig aan te passen.